وحید از خانواده‌ای مرفه بود؛ با این حال بسیار ساده می‌زیست. از درد مردم رنج می‌کشید و مانند مردم ضعیف روزگار می‌گذراند. طبع بلند و اخلاق خوبش باعث شده بود مورد علاقه و احترام اطرافیانش باشد. در معاشرت بسیار هوشمند و مؤدب بود و دلنشین و منطقی سخن می‌گفت. قدی رشید و هیبتی جذاب داشت و با تواضع و آرامش متفکرانه‌اش، و چشمانی که رنج آشنا بود، توانست افراد بسیاری را، با افکار و اندیشه‌های متفاوت، به دور خود جمع کند.
