وحید تأکید داشت کسی که می‌خواهد وارد کار سیاسی شود، باید اول بنیه دینی‌اش را تقویت کند و مفاهیم اسلام را درست بفهمد. تشکیلاتی که او پایه‌گذاری کرد، برخلاف مدل دیگر گروه‌ها، جنبه‌ی دینی قوی‌ای داشت. میزان و معیار وحید در مبارزه، چهارچوب اسلام بود؛ هم در تصمیمات و هم در همکاری با دیگر گروه‌های مبارز. یک‌بار قرار بود با همکاری گروه دیگری دستگاه تکثیری را از دانشکده‌ی الهیات بردارند. وقتی وحید دید برای اعضای آن گروه فقط به دست‌آوردن دستگاه تکثیر مهم است و حاضرند نگهبان بیچاره را هم از سر راه بردارند، از کار کنار کشید. (براساس کتاب «دیالمه»، ص ۶۳-۶۴)
