وحید از خانواده‌ای مرفه بود؛ با این حال بسیار ساده می‌زیست. از درد مردم رنج می‌کشید و مانند مردم ضعیف روزگار می‌گذراند. طبع بلند و اخلاق خوبش باعث شده بود مورد علاقه و احترام اطرافیانش باشد. در معاشرت بسیار هوشمند و مؤدب بود و دلنشین و منطقی سخن می‌گفت. قدی رشید و هیبتی جذاب داشت و با تواضع و آرامش متفکرانه‌اش، و چشمانی که رنج آشنا بود، توانست افراد بسیاری را، با افکار و اندیشه‌های متفاوت، به دور خود جمع کند.
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
- دی ۱۳۹۶ (۱۰)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- مرداد ۱۳۹۶ (۵)
- تیر ۱۳۹۶ (۵)
- خرداد ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۵)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱۲)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
... برای دیدن اندازه اصلی، بر روی تصویر تلیک نمایید ...
می رفت زندان اوین. به بچه های فرقان آموزش دینی می داد. بعدها خیلی از همون بچه های گروه فرقان رفتند جبهه و شهید شدند. (منبع: کتاب آقا وحید)
... برای دیدن اندازه اصلی، بر روی تصویر تلیک نمایید ...
به حدی با کتاب انس داشت که اگر خواهرهایش تماس می گرفتند و مسئله ای را از او می پرسیدند، آدرس دقیق می داد و می گفت: برو سراغ قفسه کتابخانه ام در فلان طبقه، فلان کتاب، فلان صفحه، جواب سوالت را پیدا می کنی.
... برای دیدن اندازه اصلی، بر روی تصویر تلیک نمایید ...
ساده‌زیستی خصوصیت دائمى وحید بود. طوری تربیتش کرده بودند که به دیگران فکر کند و مردم را فراموش نکند و خودش را سختی دهد تا در درد‌های آن‌ها شریک باشد. وقتی دید مادر خیار نوبرانه خریده است، گفت این که درست نیست ما خیار دانه‌ای ۵ قران بخوریم و بعضی‌ها نداشته باشند... . یک خیار را برداشت و چهار تکه کرد و به هر نفر یک تکه‌اش را داد. (براساس کتاب «دیالمه»، ص ۲۳)
... برای دیدن اندازه اصلی، بر روی تصویر تلیک نمایید ...
... برای دیدن اندازه اصلی، بر روی تصویر تلیک نمایید ...
در جامعه آن روز و حتی امروز اگر کسی رفتاری به ظاهر صحیح در جامعه دارد همین برای او مصونیتی می آورد که در تیررس نگاه ها نبوده و کسی به عقائد و افکارش کاری نداشته باشد،حتی اگر آن اندیشه ها بر زبان آیند یا نوشته شوند.!! اما دیالمه که خود را شاگرد مکتب اهل بیت می دانست به گونه ای دیگر می اندیشید. او بیش از آن که رفتار آدمیان را مورد مداقّه قرار دهد اندیشه های آنان را مدنظر قرار می داد، نگاه او به تفکرات رایج عصر به گونه ای بود که می توان بزرگترین دل مشغولی او را اصلاح اندیشه دینی دانست. آنچه او را نگران می کرد، اندیشه های خطا و برداشت های غلط از دین بود چیزی که کمتر مورد توجه قرار می گرفت. گرچه برخورد با اندیشه های دینی طبیعتا شامل عملکرد آدمها هم می شود ، امادقت در عقائد و واکاوی آن ها سبب اصلی ای بود که به او کمک می کرد تا شخصیت ها را بشناسد و به راحتی رفتارشان را تجزیه و تحلیل و حتی پیش بینی کند. (منبع: تارنمای احیای ثقلین)
در رعایت مسائل امنیتی خیلی دقت می‌کرد؛ مثلاً شماره تلفن‌ها را برعکس می‌نوشت یا موقع مطالعه، کتاب را جوری می‌گرفت که وسطش باز نشود تا اگر زمانی گیر افتاد، نفهمند چه کتاب‌هایی می‌خوانده و خط فکری‌اش چه بوده است. با وجود این همه احتیاط، چند باری دستگیر شد. خیلی شکنجه‌اش کرده بودند و بدنش را با سیگار سوزانده بودند؛ ولی نتوانستند از او حرف بکشند. معمولاً سر امتحانات دستگیرش می‌کردند. ساواک می‌خواست کاری کند که وحید مشروط شود تا بتوانند به‌طور طبیعی از دانشگاه اخراجش کنند که نتوانستند. (براساس کتاب «دیالمه»، ص ۶۲-۶۳)
وحید تأکید داشت کسی که می‌خواهد وارد کار سیاسی شود، باید اول بنیه دینی‌اش را تقویت کند و مفاهیم اسلام را درست بفهمد. تشکیلاتی که او پایه‌گذاری کرد، برخلاف مدل دیگر گروه‌ها، جنبه‌ی دینی قوی‌ای داشت. میزان و معیار وحید در مبارزه، چهارچوب اسلام بود؛ هم در تصمیمات و هم در همکاری با دیگر گروه‌های مبارز. یک‌بار قرار بود با همکاری گروه دیگری دستگاه تکثیری را از دانشکده‌ی الهیات بردارند. وقتی وحید دید برای اعضای آن گروه فقط به دست‌آوردن دستگاه تکثیر مهم است و حاضرند نگهبان بیچاره را هم از سر راه بردارند، از کار کنار کشید. (براساس کتاب «دیالمه»، ص ۶۳-۶۴)
دوره‌ی دبستان را در مدرسه‌ی خصوصی فرهاد سپری کرد و دوره‌ی متوسطه را در رشته‌ی طبیعی در دبیرستان هدف ۱ گذراند. مطالعه‌ی کتاب‌های تاریخ و ادبیات و پس از آن، تلاش‌های فکری و اعتقادی او برای فهم اسلام باعث شد در رشد فکری و شخصیتی از همسالانش پیشی بگیرد.
در دوره‌ی دبیرستان، همگام با فعالیت‌های مرسوم تحصیلی، از محضر مدرسین حوزه‌ی علمیه – اساتیدی همچون آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، آیت‌الله جعفر سبحانی و شهید مطهری- بهره جست.
پس از پایان دوره‌ی دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ در رشته‌ی پزشکی دانشگاه مشهد قبول شد؛ نقطه‌ی عطف زندگی ۲۷ ساله‌اش که می‌توان آن را آغاز هجرت وحید به سوی تکلیف دانست.
شخصیت وحید در این مسیر طوری شکل گرفته بود که به ادای تکلیف بیش از هر چیز دیگر می‌اندیشید و این امر در جوانان آن روزگار به ندرت یافت می‌شد.
یک سال بعد، وقتی به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم پهلوی از ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی پزشکی محروم شد، به تحصیل در رشته‌ی داروسازی دانشگاه مشهد پرداخت؛ در حالی که همچنان استوار و مقاوم به هدف بزرگش می‌اندیشید...