در جامعه آن روز و حتی امروز اگر کسی رفتاری به ظاهر صحیح در جامعه دارد همین برای او مصونیتی می آورد که در تیررس نگاه ها نبوده و کسی به عقائد و افکارش کاری نداشته باشد،حتی اگر آن اندیشه ها بر زبان آیند یا نوشته شوند.!! اما دیالمه که خود را شاگرد مکتب اهل بیت می دانست به گونه ای دیگر می اندیشید. او بیش از آن که رفتار آدمیان را مورد مداقّه قرار دهد اندیشه های آنان را مدنظر قرار می داد، نگاه او به تفکرات رایج عصر به گونه ای بود که می توان بزرگترین دل مشغولی او را اصلاح اندیشه دینی دانست. آنچه او را نگران می کرد، اندیشه های خطا و برداشت های غلط از دین بود چیزی که کمتر مورد توجه قرار می گرفت. گرچه برخورد با اندیشه های دینی طبیعتا شامل عملکرد آدمها هم می شود ، امادقت در عقائد و واکاوی آن ها سبب اصلی ای بود که به او کمک می کرد تا شخصیت ها را بشناسد و به راحتی رفتارشان را تجزیه و تحلیل و حتی پیش بینی کند. (منبع: تارنمای احیای ثقلین)